حافظیه آرامگاه شاعر نامی ایران
حافظیه آرامگاه شاعر نامی ایران ، حافظیه یا آرامگاه حافظ، محل دفن خواجه شمسالدین محمد حافظ شیرازی، شاعر نامدار ایرانی، در شهر شیراز واقع شده است. این بنا که دربرگیرندهی مقبره حافظ، تالار حافظیه و محوطهای سرسبز و زیبا است، از جمله مهمترین جاذبههای گردشگری ایران به شمار میرود و هرساله پذیرای گردشگران بسیاری از سراسر جهان است.
مشخصات جغرافیایی:
حافظیه در شمال شهر شیراز، در حاشیهی شمالی بلوار گلستان و در نزدیکی دروازه قرآن قرار دارد. این مکان پیشتر با نام تکیهی حافظ شناخته میشد و در گذشتههای دور، گورستانی بوده که حافظ نیز در آن دفن شده است.
مشخصات تاریخی:
- دوران پیش از صفویه: گفته میشود که آرامگاه حافظ در دوران حیات او نیز وجود داشته و مورد احترام مردم شیراز بوده است.
- دوران صفویه: در زمان حکومت شاه عباس صفوی، بنای اولیهای بر روی مقبره حافظ ساخته شد.
- دوران زندیه: در دوره زندیان، کریم خان زند بنای دیگری بر روی آرامگاه حافظ بنا کرد.
- دوران پهلوی: در سال ۱۳۱۴، به دستور رضاشاه پهلوی و به ابتکار علیاصغر حکمت، وزیر وقت آموزش و پرورش، بنای کنونی حافظیه بر اساس طرحی از آندره گُدار، معمار فرانسوی، ساخته شد.
معماری:
حافظیه از دو بخش اصلی تشکیل شده است:
- بنای آرامگاه: این بنا که از جنس سنگ مرمر است، در وسط محوطهی حافظیه قرار دارد. گنبد این بنا به رنگ فیروزهای است و بر روی آن اشعاری از حافظ به خط ثلث حک شده است.
- تالار حافظیه: این تالار که در ضلع شمالی محوطه واقع شده است، مکانی برای برگزاری مراسم فرهنگی و حافظشناسی است.
جاذبههای حافظیه:
- مقبره حافظ: مهمترین جاذبهی حافظیه، مقبره حافظ است که در مرکز محوطه قرار دارد.
- تالار حافظیه: این تالار که در ضلع شمالی محوطه واقع شده است، مکانی برای برگزاری مراسم فرهنگی و حافظشناسی است.
- محوطهی حافظیه: محوطهی حافظیه با درختان سرو و نارنج و گلهای زیبا، فضایی دلانگیز برای گردشگران فراهم کرده است.
- دیوان حافظ: در محوطهی حافظیه، غرفههایی برای فروش دیوان حافظ و سایر کتابهای مرتبط با این شاعر بزرگ وجود دارد.
حافظیه به عنوان نمادی از فرهنگ و ادبیات ایران، همواره مورد توجه مردم ایران و گردشگران خارجی بوده است. این مکان، یادآور حافظ، شاعری نامی است که با سرودن غزلهای زیبا و پر مغز، نام ایران را در جهان جاودانه کرده است.